خاطرات مرده از 0111

خاطرات مرده ،
مثل تیری به قلبم خورده
روزگار منو به دست فراموشی سپرده
میگن زندگی مثل بسکویت ترده،
ولی برای من بوده مونده
خدا منو از خودش رونده
همین تو دلم مونده
چرا جای مهر بدبختی رو رو پیشونیم کوبونده
زمان داره می گذزه ، تنده
تنهام می ذاره با خاطرات مرده
خاطرات تلخ و تو قلبم گذاشتی
اصلا بدونی که بدونی منو تنها گذاشتیم
نگفتی بی تو داغون می شم ولم کردی و رفتی
از اولم می دونستم تو منو دوسم نداشتی
عکست یادم می یاره اون رفاقت
که ریختم به پات اون همه صداقت
عشقمون دائمی بود یا موقت
آخر معلوم نشد این حقیقت
نداشتی این قدر شهامت
پشتم وایسی نسپاریش به عاقبت
هنوز یادت می کنه منو اذیت
مثل نمک پاشیدن رو زخم کهنست
خاطرات تلخ و تو قلبم گذاشتی
اصلا بدونی که بدونی منو تنها گذاشتیم
نگفتی بی تو داغون می شم ولم کردی و رفتی
از اولم می دونستم تو منو دوسم نداشتی
اون همه قسم خوردن
شب و روز واسم مردن
دل به کسی نبستن و باهام موندن
به دروغ خوابم رو دیدن
همش بلوف بود
حرفای تو مفت بود
عشق واسه تو تف بود ، انداختیش بیرون
اما برای من درد آور و کلفت بود
خاطرات تلخ و تو قلبم گذاشتی
اصلا بدونی که بدونی منو تنها گذاشتیم
نگفتی بی تو داغون می شم ولم کردی و رفتی
از اولم می دونستم تو منو دوسم نداشتی
دیگه توی زندگی
چیزی نداشتم جز شرمندگی
همه بهم می گفتن معتاد بنگی
قیافشو ببین نداره رنگی
همش مقصرش تو بودی
لعنت به این عشق کلنگی
برو گم شو با خاطراتت
جلو عکسم نشستی که چرا نشدم هلاکت
عاشق روی ماهت یا تو کف اون اندام نازت
برو برو من دیگه بچه نیستم
می نویسم
با خودنویسم
با اون دوتا چشم خیسم
یه روز آرزوم بود تو رو ببوسم
یا اون صورت سفیدتو بلیسم
ولی دل تو سنگی و دل من از شیشه اس
خاطرات تو رو رو تار و پود قلبم می نویسم
که بعد مر گم اونو بریسم