با تو آسان میشود زدست سیاهی گریخت٬رو به ظلمت شبهای بی فرداگریخت بی تو ای عشق من گر نباشی در میان ٬ باید که از دنیا گریخت.
……………………………………….
در دنیایی که مردانش به نامردی عصا از کور میدزدند ٬ من از روی خوش باوری در آن محبت می جستم.
……………………………………….

من تمام دار و ندارم را به لبخند اساطیری شبهای بی روزن تو بخشیده ام.از شکستن بال پروانه ها گرفته تا سکوت مرغهای وحشی و رنجی که پرنده های تنها می کشند.
تو که به این خاطره ها پنهان نگاه میکنی ٬ نگذار با آخرین با تبسم غروب گریه کنم.
……………………………………….

در پاییز لحظه هایم آن قدر منتظر می مانم تا بیایی و پاییزم را با حضور سبزت باز کنی.تو را به حرمت انتظار قسم فراموشم مکن.
……………………………………….
چقدر سخت است اگر زمزمه های عشق در گوشی نجوا کنند ودل را وادار به قمار عشق کنند ٬ ولی وای به آن روز که بازنده ی قمار عشق دل باشد و ۱۰۰وای بر صاحب دل.